Zian

Dit is de naam die we onze zoon hebben gegeven.
Een combinatie van Zi en An. Wat betekend zoon van de Vrede.
Wat een mooie en emotionele dag is het geworden vandaag.
Na een redelijke goede nachtrust, hebben we eerst ontbeten en daarna koffie gedronken in Costa coffee.
Daarna op ons gemak naar hotelkamer gegaan, geprobeerd wat te lezen en daarna omgekleed. Uiteraard waren op tijd klaar.
Na een kort ritje met de taxi kwamen op het adoptiekantoor. Daar waren al heel veel andere ouders met hun adoptiekinderen.
Na ongeveer 10 minuten zei Denise dat ze het busje met de directrice van het weeshuis zag.
Daar liep Zian aan de hand van zijn verzorgers naar ons toe. Helaas huilde hij direct , maar dat is goed te begrijpen als je vier uur in de auto zit.
We krijgen van de directrice gelijk een map met heel foto’s en afdrukken van zijn voetjes. Ook kregen we een paard van kralen mee omdat het jaar van het paard is. Gelukkig konden we heel veel vragen stellen. Direct werd er een familiefoto gemaakt.
Toen de taxi in samen met onze gids Denise en terug naar de hotelkamer. Oh wat was Zian moe maar hij wilde niet slapen. Hij bleef maar kijken . Op gegeven moment is Denise weggegaan en waren voor het eerst met zijn drieën. Bijzonder, om half zes is Richard eten gaan halen, en toen moest Zian weer huilen. Toen Richard weg was kwam hij wat los en tijdens het eten kwam er een kleine glimlach. Hij zat lekker te spelen met een auto en een bal.
Daarna hebben we hem in bad gedaan en op bed gelegd. Na een klein beetje huilen ligt hij nu heerlijk te slapen.
20140414-201548.jpg20140414-201611.jpg20140414-201628.jpg20140414-201728.jpg20140414-201744.jpg20140414-201804.jpg20140414-201815.jpg20140414-201828.jpg

Vandaag

Vandaag is het de grote dag. Vandaag gaan we onze zoon zien.
Om half vier Chinese tijd. Dat is half tien Nederlandse tijd.

We gaan met de taxi en onze gids naar het adoptiekantoor in Nanjing.
Daar zullen we onze zoon zien. Morgen ochtend is het officiële gedeelte. Dan worden alle papieren ingevuld.

We zijn zeer benieuwd en een klein beetje gespannen.
Kriebels in de buik.
Maar hier hebben we toch al die jaren voor gedaan!