Maand: april 2014

Vandaag maar een rustige dag ingelast, na de metro-onderneming van gisteren.
Eerst een kleine beetje uitgeslapen en toen lekker ontbeten met zijn allen. Hierna even gespeeld in de ontbijtzaal en op de gang van onze slaapkamer.
Toen zijn we met zijn drieën naar een groot winkelcentrum gelopen waar tot grote vreugde van Richard een Costa coffee zat. Daar hebben we weer heerlijk koffie gedronken. In het winkelcentrum vonden we uiteindelijk een kinderkleding zaak, waar we o.a een mooie zonneklep gekocht hebben.
Daarna snel een hapje eten en toen een klein middagdutje gedaan. Vervolgens lekker op de kamer gespeeld met de nieuwe blokken.
Helaas was het toen alweer tijd om met de groep uit eten te gaan.
Wederom heel gezellig en lekker. Na afloop krijgen alle jongetjes een kleine auto uitgereikt.
Toen lekker in bad en proberen te gaan slapen. Dit was lastig, Zian speelde veel in bed, maar viel uiteindelijk wel in slaap.

Vanochtend weer redelijk vroeg op . Tijdens het ontbijt kwam Denise onze gids er gezellig bij. Ze had een cadeau voor Zian meegebracht. Zian is geboren in het jaar van de draak en daarom had ze de negende zoon van de draak in de jade meegebracht. Dit geeft bescherming aan Zian.
Na de laatste bagage ingepakt te hebben gingen we op weg naar het vliegveld. Terwijl we al in het taxibusje zaten, werd er nog een wiel verwisseld. Het inchecken leverde voor Denise nog wat stress op wat er was een verkeerd paspoortnummer opgegeven voor Zian. Maar gelukkig kwam het goed. Zian deed het heel goed in het vliegtuig. Hij heeft heerlijk gespeeld en gegeten en toen waren we er al. Erik onze gids stond ons al op te wachten. Daarna begon het wachten op onze andere ouders met hun zonen. Het was een heel fijn weerzien. Alle zonen werden uitgebreid bewonderd en begroet.
De taxirit naar het hotel leverde een hilarisch moment op. Yuan ( een van de andere adoptiekinderen) moest heel nodig plassen maar wilde het niet in een luier doen. Gelukkig had ik een potje in mijn handtas.
Vanavond zijn we met zijn allen uit eten geweest wat Zian ook heel gezellig vond.

Na de indrukwekkende en vermoeiende dag lekker kunnen uitslapen, we moesten Zian zelfs wakker maken. Rustig ontbeten en toen de stad in om wat spullen te kopen. Richard smolt weer voor een paar schoenen voor Zian. Rustig koffie gedronken. We hebben dit keer eten in de supermarkt gehaald wat ter plekke wordt klaargemaakt. De mevrouw van de supermarkt was zeer behulpzaam. Zian at deze rijst ook met smaak op. Hij moet het wel allemaal zelf doen.
Na zijn slaapje, waarbij wij ook even de ogen dicht deden, kwam Denise met diverse papieren.
Met haar zijn we opnieuw de stad in gegaan om o.a. de was weg te brengen.
Heel grappig om te zien, alles wordt uitgevouwen en geteld en dan wordt het morgen teruggebracht in het hotel.
Vervolgens zijn we verder gaan wandelen om Zian zijn naam in het Chinees te laten kalligraferen.
Hierna liet Denise ons met rust en hebben we weer koffie kunnen drinken.
Opnieuw naar de supermarkt voor ons avondeten waar Zian al stukjes worst kreeg.
Na het avondeten een heerlijk badritueel en wat spelen probeert Zian nu te slapen. Maar dit wil niet lukken, hij zingt dat het zijn lieve lust is.

Vanochtend moesten we vroeg op want we gingen met een busje naar het kindertehuis. Dit betekende om 07.15 uur in de bus zitten en dus al om 06.30 uur aan het ontbijt. De reis er naar toe ging heel goed met Zian.

Het verkeer in China is vrij chaotisch , overal rijden auto’s ,links en rechts wordt er ingehaald. Alles wordt overal in vervoerd, bijv mannen in kleine open wagens, stenen op een fiets. Men steekt de snelweg lopend over, men fietst op de snelweg. Je kijkt je ogen uit, maar soms doe ik ze dicht omdat je niet alles wil zien.

Rond 11.15 uur kwamen we bij het kindertehuis.
Het was vrij nieuwe en alles was goed verzorgd. Nu bleek dat Zian bij een pleegmoeder en vader en vier andere kinderen binnen dit tehuis had gewoond. Zian kreeg nog een groot aantal van zijn favoriete snacks mee. Daarna een hele goeie lunch met directrice en twee andere stafleden. Vervolgens konden we het oude kindertehuis nog van de buitenkant fotograferen en toen richting het hotel.
Onderweg zijn we nog gestopt bij monkey king moutains. Hier halen ze bergkristal uit de bergen. Hier hebben we een mooie kristallen bol voor Zian gekocht. Herinnering vanuit zijn geboorte stad.
Om 18.45 uur waren we weer terug in het hotel.
Maar snel eten gehaald en Zian weer heerlijk in bad gedaan, zodat Zian om 21.00 uur kon gaan slapen.

Vandaag moesten we vroeg op om weer naar het adoptie bureau te gaan.
We kwamen er met de taxi aan. Daar stonden de directeur van het kindertehuis en de nanny’s op ons te wachten.
We waren er als eerste voordat de drukte van Amerikaanse gezinnen begint.
We moesten in het kantoor een aantal vragen beantwoorden en een aantal stukken ondertekenen.
Na het tekenen is alles officiel. Zian is nu onze zoon!

Als dank hebben we de mensen op kantoor en de directrice een cadeau gegeven. In China is het een gewoonte iemand een cadeautje te geven voor bewezen diensten.
Na afloop zijn we met onze gids kleding en schoenen wezen kopen.
Ook hebben we al een cadeau voor morgen als we Zian’s kindertehuis gaan bezoeken.

Wij zijn na alle officiële papierwerk en inkopen doen weer met de taxi naar het hotel gereden.
We waren toe aan een kopje koffie.
Omdat we morgen heel vroeg op moeten en we heel moe zijn van alle indrukken hebben we ’s middags en ’s avonds rustig aangedaan.

Dit is de naam die we onze zoon hebben gegeven.
Een combinatie van Zi en An. Wat betekend zoon van de Vrede.
Wat een mooie en emotionele dag is het geworden vandaag.
Na een redelijke goede nachtrust, hebben we eerst ontbeten en daarna koffie gedronken in Costa coffee.
Daarna op ons gemak naar hotelkamer gegaan, geprobeerd wat te lezen en daarna omgekleed. Uiteraard waren op tijd klaar.
Na een kort ritje met de taxi kwamen op het adoptiekantoor. Daar waren al heel veel andere ouders met hun adoptiekinderen.
Na ongeveer 10 minuten zei Denise dat ze het busje met de directrice van het weeshuis zag.
Daar liep Zian aan de hand van zijn verzorgers naar ons toe. Helaas huilde hij direct , maar dat is goed te begrijpen als je vier uur in de auto zit.
We krijgen van de directrice gelijk een map met heel foto’s en afdrukken van zijn voetjes. Ook kregen we een paard van kralen mee omdat het jaar van het paard is. Gelukkig konden we heel veel vragen stellen. Direct werd er een familiefoto gemaakt.
Toen de taxi in samen met onze gids Denise en terug naar de hotelkamer. Oh wat was Zian moe maar hij wilde niet slapen. Hij bleef maar kijken . Op gegeven moment is Denise weggegaan en waren voor het eerst met zijn drieën. Bijzonder, om half zes is Richard eten gaan halen, en toen moest Zian weer huilen. Toen Richard weg was kwam hij wat los en tijdens het eten kwam er een kleine glimlach. Hij zat lekker te spelen met een auto en een bal.
Daarna hebben we hem in bad gedaan en op bed gelegd. Na een klein beetje huilen ligt hij nu heerlijk te slapen.