Zian Bons' Website

Vandaag maar eerst een beetje bijgekomen van de drukte van gisteren. Tijdens het ontbijt in het hotel ontdekte Zian het konijnen verblijf. Er zaten wel 20 konijnen en minstens 4 kippen die allemaal rond liepen. Zian vond het prachtig. Na het uitgebreide ontbijt, (soms heb je gewoon keuzestress) zijn we langs het meer gaan lopen. Er stond een prachtig palviljoen met een heel mooi uitzicht. Het was er heerlijk rustig.
Daarna zijn we met de taxi naar Tongli gereden om de binnenstad te bekijken. Eerst even koffie gehaald bij luckin Coffee maar dat was ook geen groot succes. Nadat we kaartjes hadden gekocht, zag Zian een hele grote suikerspin. Die moest wel gekocht worden. Kosten 5 yuan oftewel 0,65 eurocent. Vervolgens onze weg vervolgd naar de binnenstad. Het was net Klein Giethoorn maar veel rustiger dan gisteren in Suzhou. We hebben diverse tuinen bekeken. Er waren veel scholieren in de stad. Ze spraken ons aan in het Engels en sommige wilde met ons op de foto. Ze vonden Richard handsome. Tijdens het bekijken van een van de tuinen zagen we dat er een mogelijkheid was om foto’s in een Chinees keizerpak te maken, Dit wilde Zian heel graag, De foto’s zijn prachtig geworden. We hadden inmiddels wel dorst gekregen en zijn toen wat verse sap gaan drinken. Het sap werd geperst waar we bij stonden. Nadat we het hele dorp hadden bekeken, gingen we op zoek naar een restaurant. we zagen een leuk klein restaurantje waar niemand zat. Toch maar naar binnen gegaan en dat was zeker geen slechte keuze. Taxi naar het hotel en toen lekker op de kamer gechild.

Vanmorgen weer redelijk vroeg op want om 09.00 uur zou de taxi klaar staan om onze naar diverse bezienswaardigheden in Suzhou te bekijken. Er bleek toch een gids bij te zijn, genaamd Jim. Na ruim 40 minuten in de taxi kwamen we aan bij Tiger Hill. Een heuvel die lijkt op een tijger en waar een pagode op staat. Deze staat scheef omdat de ene helft op steen staat en de andere helft op zand. We kregen een mooie rondleiding waarbij we mooie doorkijkjes te zien kregen. Toen we terug liepen, kwamen er honderden studenten binnen waarvan er velen Hello riepen om hun Engels te oefenen. Vervolgens werden we weer met de taxi naar Humble administration Garden gereden. Dit was een van de de belangrijkste en grootste tuin uit de geschiedenis van Suzhou onder de Ming dynastie . De tuin is ruim 5 hectare groot en bevat diverse bruggen en paviljoens. Het is heel erg mooi met diverse planten en bloemen. Na dit alles hadden we wel trek gekregen en gingen we met Jim naar een restaurant. Er werd ons de grote kip aanbevolen, helaas bleek toen de kip op tafel kwam dat de kop van de kip ook nog in de pan zat. Dit hebben we maar gauw laten verwijderen. Gelukkig smaakte het eten verder prima. Hierna liepen we door naar de volgende tuin The Lion Forest garden, deze tuin was een stuk kleiner en bestond uit meer rotsen. Deze tuin staat op cultureel erfgoedlijst van UNESCO. Boedist Abbot Weize verzamelde geld in om de tuin aan te leggen. De tuin heeft veel rotsen die lijken op leeuwen. Het verwijst naar Lion Peak van de berg Tianjin waar een boeddhistische abt het Nirvana bereikte. Qing- keizer Kangxi en keizer Qianlong bezochten deze tuinen verschillende keren. Hierna stond de taxi al weer klaar ons ons naar Pingjang road te brengen, dit is de oudste straat van Suzhou. Overal waar we komen zien we Chinese meisjes in traditionele kleding. Zij maken dan een hele fotosessie van zichzelf soms met een fotograaf erbij en soms maken ze selfies. Dit is een gebruik dat sinds 4 jaar bestaat. Daar waren bootjes, een soort gondels, waar we mee konden varen onder het genot van traditionele Chineese liedjes. Na dit alles hadden we best wel dorst gekregen en hebben snel wat gedronken.
We waren eigenlijk wel erg moe en zijn toen weer in de taxi naar het hotel gegaan. In de taxi hebben de heren een heerlijke Powernap gedaan. Bij het hotel aangekomen zijn Richard en Zian naar het zwembad gegaan en is Mirjam heerlijk in de tuin gaan lezen. Na dit alles zijn we weer met de taxi naar Tongli gereden en hebben we met handen en voeten wat eten kunnen bestellen. Het was rundvlees met groenten , kip met aardappelen en groenten. Het smaakte uitstekend. Uiteraard weer met de taxi terug en toen lekker op de kamer chillen.

Koraal in het Hotel.

We mochten redelijk vroeg op want de taxichauffeur kwam ons om 8,45 uur al weer halen. We werden naar een ander treinstation gebracht dan dat we aankwamen. Eenmaal in onze wachtruimte leek het wel een mierenhoop, zo druk. Maar al gauw werd er een treinnummer opgeroepen en alle Chinezen stoven weg. Prachtig om te zien. De treinreis verliep heel soepeltjes met snelheden van 271 km per uur. Het stedelijk landschap is een eenheidsworst. Allemaal dezelfde appartementen. Weinig variatie in architectuur. Na anderhalf uur kwamen we al aan in Suzhou. Toen de taxi in, om drie kwartier later bij ons hotel aan te komen in Tongli. Wat is dit een prachtig en luxe hotel. Het ligt aan het meer van Tongli en het is er heel rustig. Bij aankomst kreeg Zian gelijk weer kados in de vorm van een ballon en Chinees LEGO. Daarna zijn we met de taxi naar Tongli gegaan om daar een pizza te eten. Het lukte ons dit keer via Alipay ( betaalapp met vele mogelijkheden)de menukaart tevoorschijn te krijgen, Het smaakte uitstekend, daarna even in Tongli gekeken maar de rest zien we later wel. Weer terug bij hotel zijn we lekker het zwembad in gegaan. Het zwembad heeft diverse massage baden en een kleine glijbaan en een paar banen om te zwemmen. We waren bijna de enige in het zwembad. Na dit alles moest de honger natuurlijk weer gestild worden, dus maar weer met de taxi naar Tongli. Het eten in het Hotelrestaurant gaat ver boven ons budget namelijk. Tijdens het eten heb ik het Moederdag cadeau van Denise uitgepakt. Dit was een doos met zeepje, een klein handdoekje en doosjes waar je de zeepjes in kan doen. Van Zian en Richard kreeg ik een hele mooie armband met mijn naam in Chinese tekens. Zian had zelf bedacht dat er een Moederdag cadeau moest komen. Na eten zijn we gelijk gaan slapen.

We hebben vanochtend rustig aangedaan, na het ontbijt hebben we eerst de blog bij gewerkt. We gingen daarna op zoek naar een restaurantje waar ze 10 jaar geleden heerlijke fried Rice maakte voor Zian. Helaas bleek dit restaurant ook verdwenen. In het winkelcentrum hebben we lekker koffie gedronken. Helaas ging het toen heel hard regen en de buienradar van China gaf aan dat het nog wel even ging duren. De plannen moesten dus worden gewijzigd. Het zwembad in het hotel was een goede wijziging van de plannen. Het blijft heel grappig om met een badmuts te moeten zwemmen. Na deze ontspanning was het weer beter geworden en konden we naar buiten. We zijn toen in het centrum van Nanjing wat gaan drinken en Zian heeft een aardappelspies gegeten. Daarna zijn we met een busje door het centrum gereden maar dit stelde niet veel voor. De route van het busje hebben we daarna lopend gedaan om allerlei winkels te bekijken. Nanjing was vroeger de hoofdstad van China tijdens de Ming dynastie. Er zijn nog een aantal tempels te zien waaronder de tempel van Confusius. Nu komen de Chinezen hier om de stad te bezichtigen en om er te flaneren. Tijdens het winkelen zagen we een Chinees jongetje gewoon in de winkelstraat plassen en vervolgens liep een mevrouw gewoon door deze plas. Dit jongentje had geen schaamte en niemand verblikte of verbloosde. Typisch Chinees en het werkte goed op onze lachspieren. Na dit alles hadden we best wel trek gekregen en we vonden een klein restaurantje waar we op kleine houten stoelen zaten en alles konden aanwijzen wat we wilde eten. Het werden heerlijke vleespiezen, dumplings, loempia’s, omeletrollen en aardappelspiezen. Bij het teruglopen naar het hotel zagen we dat de zebrapaden ‘s avonds licht geven, groen bij oversteken en rood bij stoppen. Ook bij de autobanen wordt dit aangegeven.

Vandaag gingen we onze gids (Denise) van 10 jaar geleden ontmoeten. Ze was keurig op tijd in de lobby van het hotel. Ze was heel blij om Zian en ons te zien. Voor Zian had zij een pluchen draak meegenomen en nog een moederdag cadeau voor zondag. Zij stelde voor om de stad in te gaan. Zian mocht dan achter op haar elektrische scooter en wij mochten gaan lopen. Onderweg kwamen we een verkoopster tegen van bloemen armbandjes. Natuurlijk moesten we die kopen. Denise bracht ons naar een oud gedeelte van Nanjing. Dit was een hele leuke wijk met mooie winkels. We hebben ons behoorlijk uitgeleefd met het kopen van kleine cadeautjes. Zian heeft bijv een hele mooie rode zijden sjaal gekocht en een kalligrafie met zijn naam erop. Na deze mooie rondleiding, stelde Denise voor dat wij vanavond bij haar avondschool kwamen kijken en daarna met haar hapje te gaan eten. Denise ging eerst aan het werk. Wij hebben nog lekker rondgelopen in deze wijk, lekker een soort broodje kebab gegeten. Zian heeft nog een mooi kettinkje voor zichzelf gekocht. Tijdens de wandeling sprak een fruitverkoper Zian in het Chinees aan, Zian laat dan een kaartje zien waarop staat dat hij geadopteerd is en geen Chinees praat. Als dank kregen we 2 stuks fruit in onze handen. Vervolgens wilde Zian nog een boottocht doen in Nanjing. Dat hebben we natuurlijk gedaan. Dit was een prachtig tocht. Langs de kant stonden nog diverse versieringen van Chinees Nieuwjaar.
Na dit alles waren we behoorlijk moe omdat het vandaag ook erg warm was. We zijn toen naar de hotelkamer gegaan om uit te rusten. Rond zes uur hebben we de taxi besteld en die bracht ons door het drukke verkeer bij de school van Denise. Bij binnenkomst kwamen alle kinderen bij ons kijken. Ze waren erg nieuwsgierig wat wij kwamen doen. We hebben heel veel cadeautjes gekregen van de directeur. Er was een jongen die Max heette, dat was een hele aardige jongen. Hij was heel erg slim. Hij had Rubiks cube die hij helemaal zelf kon oplossen. Hij heeft dit aan Zian geleerd. Hij heeft ons ook Chinees leren tellen van 1 tot 10. Zian heeft hem leren tellen in het Nederlands. Max bood Zian zijn Rubiks cube aan maar dat hoefde Zian niet want hij had er zelf een. Al deze kinderen wilde proberen hun Engels te oefenen. Het was een heel gezellig bezoek. Natuurlijk moest er na dit bezoek weer gegeten worden. Denise bracht ons naar een lokaal restaurant waar we heerlijk hebben gegeten. We zijn samen met Denise in de taxi terug gegaan naar het hotel. Deze mooie dag was weer voorbij.

Zelfde plaats Selfie als 10 jaar geleden.

Om 7.30 uur stonden we vandaag op om rustig te ontbijten en de laatste spullen in de koffers te doen. We waren keurig op tijd beneden. Al gauw kwam de chauffeur en werden liefdevol uitgezwaaid door de manager van het hotel. Na een kort ritje met de luxe taxi stonden we al gauw op het station. De security check ging zonder problemen, en toen begonnen het lange wachten. Gelukkig was er veel te zien aan mensen en winkels. Ook een spelletje pesten helpt om de tijd door te komen. Tijdens het inchecken op het perron kwamen in contact met Chinese Amerikanen. Zij hebben ons weer het systeem van kleuren op het perron uitgelegd . Het was vrij druk in de trein en daarom was het lastig om de koffers op een goed plek te krijgen, maar uiteindelijk lukte het. Onderweg werd het landschap steeds groener en mooier. Ook zagen we wat rijstvelden. Na een reis van 2,5 uur waren we in Nanjing. Het was gelijk een stuk drukker, maar dan wisten we nog van 10 jaar geleden. Na een 15 minuten met de taxi bij het hotel en de 1e herinneringen kwamen al boven. Het hotel was niet veel veranderd. Helaas was er geen 3e bed in de kamer gezet en moesten we even wachten tot het in orde was. Daarna gauw de spullen in de kamer gezet en op zoek gegaan naar de glijbaan van 10 jaar geleden. Helaas hebben we die niet kunnen vinden. Het winkelcentrum was wel wat vervallen in vergelijking met 10 jaar geleden er stonden veel panden leeg. Toen op zoek naar het centrum en dat lukte. Hier kwamen weer diverse herinneringen naar boven zoals ons 1e selfie met ons als gezin. Nanjing is een stuk levendigere dan Lianyungang. Er zijn meer toeristische winkeltjes en kraampjes. In het centrum is veel minder hoogbouw dan in Lianyungang. Daarna hebben we een restaurantje opgezocht. Hier heerlijk gegeten met diverse gerechten.

Na twee drukke dagen sliepen we lekker uit. Na het ontbijt gingen we de shopping mail in om nieuwe schoenen voor Richard te kopen. Richard had namelijk een mooie Sketchers winkel gezien. De verkoopster was zeer behulpzaam en uiteindelijk vond Richard een paar mooie zwarte schoenen. Na afschuwelijke koffie in de Starbucks zijn we wat eten wezen kopen voor de lunch. Vervolgens hebben we de taxi genomen naar Yunv Mountain op aanraden van de gids. Dit keer was het een rustige rit door een bergachtige landschap. Daar aangekomen hebben we even rond gekeken bij de winkels en zijn toen met een klein karretje naar boven gebracht. Bij het begin van dit gebergte hebben we lekker onze lunch opgegeten om vervolgens naar boven te lopen. Dit bleek voor Mirjam al gauw te zwaar en daarom zijn Richard en Zian verder naar boven geklommen. Onderweg liepen ze langs de watervallen en hebben ze prachtige foto’s gemaakt.
Nadat Richard en Zian weer beneden waren gekomen, hebben we taxi naar het hotel gepakt. Bij het hotel aangekomen stond de manager op ons te wachten. Hij wilde graag een kado aan Zian geven omdat hij hier geboren was. Hij kreeg vier beeldjes van de krijgers van het Huaguo gebergte. Daarna zijn we in de shopping mail gaan eten. Bij binnenkomst in het restaurant werden we door al het personeel met een welkoms-yell begroet.We hebben hier heerlijk gegeten. Daarna gauw naar het hotel om de koffers in te pakken om vervolgens lekker te gaan slapen. Ondertussen was ook onze was weer gewassen teruggekomen in het hotel. Het had heel wat WeChat app (Chinese Whatsapp) verkeer gekost maar dan heb je ook wel een hele schone was. Morgen wederom een treinreis.

Vandaag moesten we vroeg op want we werden om 09.00 uur verwacht op het politiebureau voor een ontmoeting met de politie man die Zian van de vindplaats naar het politiebureau had gebracht. Het liep anders, de politieman had een belangrijke bespreking. We gingen daarom eerst naar het 2e kindertehuis om daar foto’s te maken. Het is nu een tehuis voor oudere mensen. Daarna ging de gids op zoek naar de vindster. Zij had gisteren al een naam op een van de documenten gezien en was samen met de chauffeur al gaan rondbellen. We gingen eerst naar een bedrijf waar ze zou werken daar hoorde de gids dat ze ergens in de omgeving zou moeten werken. We reden verder en dan maar een schoonmaker in de buurt vragen. Die gaf hun een telefoonnummer van een teamleider maar daar kwam de gids niet verder mee. Dan maar naar een kantoor van een vriend die bij de politie had gewerkt. We krijgen daar een kopje thee en ondertussen werd er druk gebeld. Opeens was het duidelijk de vindster was gevonden. Ze was al met pensioen. Gauw de auto in op zoek naar haar appartement. Dit was even zoeken, maar we hadden het gevonden. Wij gingen naar binnen en toen bleek ze zelf open te doen. Ze was echt geëmotioneerd toen ze hoorde dat dit het kind was die zij had gevonden. We zagen de tranen in haar ogen en dat is voor Chinezen heel bijzonder. Na een kort bezoekje gingen we weer terug naar het kantoor van die vriend want inmiddels was de politieman gearriveerd.
Hij kon zich niet veel meer herinneren van de vondst van Zian omdat 12 jaar geleden er veel meer kinderen te vondeling werden gelegd. Hij kon wel vertellen dat zijn ouders waarschijnlijk wel in de buurt waren toen Zian werd gevonden.
De politieman had nog veel vragen waarom we een Chinees kind hadden geadopteerd en hoe de procedure was gegaan. Ook kwam de vraag of we wilde weten wie zijn echte ouders waren. Ze zijn bereid te gaan zoeken want ze kennen deze wijk heel goed. Na onze toestemming werden er nog wat foto’s gemaakt en gaan ze verder kijken. Na dit alles was ook de vindplaats redelijk bekend want alle straatnamen veranderen regelmatig. Weer de auto in, op zoek naar de vindplaats. Bij de straat aangekomen werd er nog gebeld met de vindster en uiteindelijk kwamen op de goede plek terecht. Heel indrukwekkend.
Na al deze emoties hadden we best trek gekregen en zijn we samen met de gids en chauffeur wezen lunchen. prima lunch. Daarna zijn we richting de zee gereden, De gids heeft ons de zee en de haven en een vissersdorpje laten zien. Vervolgens zijn we naar een eiland gereden waar we richting zee konden lopen. Wat een prachtige natuur. Lianyungang betekent verbinding tussen de zee, de wolken en de bergen. Dat was ook goed te zien vandaag want het was niet helder maar wel heel mooi om een indruk te krijgen van Lianyungang.
De gids vind Lianyungang klein, maar is vergelijkbaar met de provincie Utrecht.
Na ruim een half uur terug rijden waren we weer bij het hotel. Omdat we geen zin hadden om uit eten te gaan, hebben we wat noodles, vleespiezen en fruit van de straat gekocht en dit heerlijk op de hotelkamer opgegeten.

De vindplaats

Het was redelijk vroeg dag want we moesten om 09.00 uur klaar staan om met een gids naar het kindertehuis te gaan. Onze gids Collene stond al te wachten in de lobby van het hotel en we mochten weer in de super mooie taxi stappen. De gids vertelde ons dat het kindertehuis sinds augustus 2023 was verhuisd. Dat was een kleine teleurstelling. Bij het kindertehuis aangekomen waren we eigenlijk te vroeg maar al gauw kwam er diverse mensen naar ons toe. Bij binnenkomst bleken er twee verzorgsters van Zian aanwezig te zijn. Ze waren heel erg blij om Zian te zien. Zian werd wel erg verlegen bij al die aandacht. Ook mochten we zijn dossier in zien. Daar bleek toch nog wat meer informatie in te staan, die we niet wisten. Alle cadeautjes werden in ontvangst genomen en geregistreerd. We wilde graag wat geld schenken, maar dat werd absoluut geweigerd. Daarna kregen wij een hele uitgebreide rondleiding in het kindertehuis. De 1e afdeling was een afdeling waar ernstige gehandicapte kinderen waren. Het tehuis is heel modern, ook voor deze kinderen werd toch ook geprobeerd om wat educatie bij te brengen. Vervolgens ging we naar de “ school” waar nog één jongen was waarmee Zian had samengewoond. We delen ondertussen koekjes uit aan de kinderen. Zian kreeg van hen een aantal tekeningen. Daarna gingen we naar de” recovery” afdeling. Hier helpen ze kinderen om te revalideren. Ondertussen bleek dat een van de verzorgers van Zian een WeChat adres had van een Nederlands echtpaar waarvan het kind tegelijkertijd met Zian zou zijn opgegroeid. (Dit bleek achteraf niet te kloppen). Na ruim 2 uur in het kindertehuis kreeg Zian nog een tas vol met cadeaus waaronder zeep die gemaakt werd in het kindertehuis.
Vervolgens gingen we met zijn 2 verzorgsters en 2 leidinggevende lunchen. Het bleek dat ze dit restaurant al meer dan maand geleden speciaal voor ons had gereserveerd. Wangfei een van de verzorgers wilde perse naast Zian in de taxi zitten. En toen ontdooide Zian. Ze gingen samen foto’s kijken op de mobiel en hun harten smolten samen. Wangfei blijkt heel veel voor Zian gezorgd te hebben, ook toen Zian geopereerd werd in Beijing. Zij was toen dag en nacht bij hem. Tijdens de lunch wilde ze heel veel van Zian weten. Hoe snel hij de Nederlands taal leerde en hoe vaak hij was geopereerd. En Wangfei zorgde weer opnieuw voor Zian. Ze veegde zijn neus schoon, gaf hem extra eten. Je zag de liefde in haar ogen. Na de lunch moesten we afscheid nemen, waarna Zian lekker zijn energie kwijt kon in een springkussen park. Mirjam is met Collene, onze gids opnieuw een hoop boodschappen gaan doen bij de supermarkt als donatie voor het kindertehuis. Deze boodschappen hebben we gelijk afgegeven aan het kindertehuis. Collene bracht ons vervolgens naar een hele gezellige oude straat in Lianyungang waar we allerlei spulletjes hebben gekocht.
Na al deze belevenissen bracht de taxi ons terug in het hotel.
Zian wilde gelijk zwemmen en Mirjam en Richard moesten even bijkomen van alle emoties. Als beloning voor deze dag hebben we onszelf getrakteerd op McDonalds. Dit smaakte ons geweldig.

Vandaag was het niet zo mooi weer, een beetje bewolkt. We zouden naar het strand gaan maar we besloten dat een andere dag te doen. We gingen maar onze boodschappen halen voor morgen voor het kindertehuis. Eerst gingen we een pinautomaat zoeken voor het geld dat we moeten geven voor het bezoek. Deze was vrij gauw gevonden. Toen verder de stad in om wat leuke restaurantjes te vinden. Na onze hotpot avontuur moesten toch verder kijken. Gelukkig vonden we een straat met heel veel eettentjes en daar hebben we gelijk maar een restaurant gereserveerd. De volgende stap was het vinden van luiers en billendoekjes voor het kindertehuis. We zijn de hele stad doorgelopen en bij veel navragen vonden we een supermarkt waar ze in ieder geval billendoekjes verkochten. Tevens hebben we daar een aantal pakken Chinese koekjes gekocht, maar geen luiers. De verkopers van de supermarkt brachten ons naar een baby winkel waar we een aantal pakken luiers hebben gekocht. Bepakt en bezakt hebben we maar een taxi naar het hotel besteld.
Richard en Zian hebben nog gauw een klein uurtje gezwommen om vervolgens naar ons restaurant te gaan. Daar aangekomen hebben we aangewezen wat we wilde hebben dit was vis, kip en ei. Het 1e gerecht was kipkluifjes met nootjes en patat. Echt heerlijk. Het was heel druk en veel rumoer in de zaak doordat deze Chinese mensen heel hard praten. De volgende 2 gerechten waren een hele mooie platte vis en het andere gerecht was een grashaan met de gehele poten er nog aan. Slik.
Als klap op de vuurpijl werd er ook nog iemand onwel in de zaak. We zijn toen maar gauw weggegaan.